Chcesz w końcu zrozumieć czasy w języku angielskim? Umieć je swobodnie stosować? Ten artykuł w kilku prostych krokach podpowie Ci, jak to zrobić. Podzielimy czasy na trzy grupy i  pokażę Ci, że nie taki diabeł straszny, jak go malują 🙂 Uwaga: ten artykuł nie zagłębia się w szczegółowe aspekty używania czasów. Moim celem jest pokazanie głównych zależności, dlatego nie oczekuj tutaj wyjaśnienia różnic między dwoma konkretnymi użyciami.

Czasy w języku angielskim – ile ich tak naprawdę jest?

Ile jest czasów w języku angielskim? 16? 32? 64? Kto da więcej? 😉 Zanim odpowiesz na to pytanie, zastanów się najpierw, ile czasów jest w języku polskim. Pamiętasz?

Są trzy czasy: teraźniejszy, przeszły i przyszły. I tak samo jest po angielsku:) Są trzy grupy czasów w języku angielskim: teraźniejsza, przeszła i przyszła. Opierają się na dokładnie tych samych zasadach, co czasy polskie. W końcu wszyscy operujemy w tych trzech wymiarach, angielski nie zagina czasoprzestrzeni 😉

• grupa czasów teraźniejszych to: Present Simple, Present Continuous, Present Perfect*,
• grupa czasów przeszłych zawiera: Past Simple Past Continuous, Past Perfect*,
• a grupa czasów przyszłych to: Future Simple, Future Continuous, Future Perfect*,

(*do każdego trybu Perfect można dodać też tryb Continuous)

Zauważ, że we wszystkich grupach powtarzają się typy czasów: zawsze jest simple, continuous i perfect. One wszystkie działają na podobnych zasadach. Teraz wystarczy tylko zrozumieć jak.

Zaczniemy nietypowo, od środka, od czasu continuous.

Jak działa czas continuous?

Wszystkie czasy w języku angielskim z kategorii continuous wskazują na niedokończenie, trwanie czynności. Ja to lubię porównywać do niedokonanego aspektu czasownika po polsku. Porównaj zdania:

Wczoraj obejrzałam film  – I watched a movie yesterday.

Wczoraj oglądałam film  – I was watching a movie yesterday.

Zwróć uwagę, że oglądałam jest niedokonane a obejrzałam jest dokonane.

Trwanie czynności bardzo dobrze widać też w grupie czasów teraźniejszych:

Rozmawiam z tobą – I am talking to you.

Piję kawę – I am drinking coffee.

w obydwu przypadkach jeszcze nie skończyłam 🙂

A co z grupą czasów przyszłych? Dzieje się dokładnie to samo:

Za tydzień o tej porze będę leżeć na plaży – this time next week I will be laying on the beach.

Czasu continuous używamy do czynności niedokonanej – zawsze bez względu na to, czy jest to czas przeszły, teraźniejszy czy przyszły.

Tryb continuous można użyć połączyć z czasami z grupy perfect.

Zobacz na to zdanie zadanie w czasie Present Perfect Continuous

I have been reading a book.  Po polsku brzmi ono: czytałam książkę czyli znowu podkreślamy trwanie czynności.

Reasumując: w czasie continuous najważniejsze jest trwanie czynności, niedokonany aspekt.

Jak działa czas typu perfect?

Mamy 3 podstawowe czasy w języku angielskim z grupy perfect: Present Perfect, Past Perfect i Future Perfect.

Te perfekty lubią zaszaleć w czasoprzestrzeni 🙂 Postaraj się na nie popatrzeć jak na takie worki, do których możesz upchać coś z teraźniejszości i przeszłości i przyszłości. Mają za to bardzo konkretne zastosowania.

Present Perfect: to jest czas teraźniejszy, gdzie najważniejsze jest to, co się wydarzyło (nie kiedy).

Np. I have visited Tokio -> byłam w Tokio.

Kiedy? Nie wiem. To nie jest istotne. Ważne jest to, że byłam.

Past Perfect: to taki towarzyski czas. Uwielbia się z Past Simple i najczęściej koło niego wyskakuje. Pokazuje zawsze sekwencję zdarzeń, co zdarzyło się najpierw, a co zdarzyło się później. Przykład? Proszę bardzo: najpierw mieszkałam przez 5 lat w Tokio, a potem przeprowadziłam się do Toronto. Mogę powiedzieć:

I had lived in Tokyo before I moved to Toronto.

Ten czas najczęściej stosuje się do tego typu sytuacji: mamy dwa wydarzenia, jedno i drugie w przeszłości, chcemy powiedzieć, co jest pierwsze, a co drugie.

Future Perfect

Używany zazwyczaj w sytuacji, kiedy coś się zaczęło w przeszłości, trwa teraz i skończy się w przyszłości. Bardzo dobrze obrazuje to przykład szczęśliwego małżeństwa 🙂

No dobra, niech więc będzie na moim przykładzie 🙂 Wzięłam ślub w 2012 roku. Mogę powiedzieć:

By 2022 I will have been married for 10 years – dosłowne tłumaczenie brzmi tak: w 2022 będę mężatką dziesięć lat.

Czyli wyszłam za mąż 5 lat temu, cały czas jestem w związku, i zakładam, że w przyszłości nic się nie zmieni.

Reasumując:

Perfekty sa jak takie małe żabki, które skaczą po teraźniejszości, przyszłości i przeszłości. Najważniejsze jest tutaj zrozumienie, w jakim kierunku one skaczą – ten kierunek jest zawsze bardzo określony 🙂

Jak działa czas typu simple?

Mamy trzy takie czasy w języku angielskim: present simple, past simple i future simple.

Są one dość podobne do podstawowych czasów w języku polskim: teraźniejszego, przeszłego i przyszłego.

Zacznijmy od teoretycznie najłatwiejszego:

Present Simple, czas ten bazuje na rzeczach, które są stałe. Używasz go, kiedy mówisz o swoich nawykach, wyborach, preferencjach..wcale nie tak często, jak nam się wydaje.

Przykładowe zdania:

I drink a lot of coffee. He lives in Wrocław. They have two kids.

Użyjesz go też wtedy, kiedy będziesz mówiła o swojej pracy, zainteresowaniach, do opisywania procedur.

Past Simple – z reguły ma time reference, czyli odniesienie do czasu. To jest czas, którego używamy do powiedzenia, kiedy coś się wydarzyło:

I graduated in 2008.

Future Simple:  – will używamy w czterech sytuacjach: kiedy mówisz o:

1. przewidywaniu: Ask Mary, she will know – zapytaj Mary, będzie wiedziała

2. składasz obietnicę: I will pay you back tomorrow – jutro oddam Ci pieniądze

3. podejmujesz spontaniczną decyzję: I’ll go for a cappucino, please – poproszę cappucino

4. proponujesz coś: I’ll carry it for you – poniosę to

Reasumując:

Najłatwiejszym z czasów jest czas Past Simple, bo tam z reguły pojawia się odniesienie do czasu, czyli time reference. Future Simple jest banalny w swojej konstrukcji i zakładając, że mówimy o niezaplanowanej przyszłości, zdaje egzamin 😉 Present Simple natomiast wymaga dość uważnego stosowania, bo wiele osób lubi go podmieniać z Present Continuous, co nie jest dobrym rozwiązaniem.

Więcej przykładów, wyjaśnień i ćwiczeń znajdziesz w moim ebooku ogarnij angielskie czasy!